Nieuw bestralingstoestel: de weg naar de Opaal

Een regelrechte publiekstrekker was het: de installatie van de Opaal. Om half 8 begon het, om half 2 stond het toestel binnen. ‘Zelfs gepensioneerde collega’s kwamen even kijken’, lacht Elmy, MT-lid en overkoepelend projectleider van het Ethos-project. ‘Het was dan ook een mooi moment binnen dit project dat al in augustus 2021 begon. We maakten toen de projectstructuur met drie projectgroepen: klinische fysica & ICT, klinische ingebruikname en bouwkundige inrichting & stralingshygiëne. Omdat het lang duurde voordat we een beschikbare aannemer vonden, kon de echte bouw pas vorig jaar starten.’

Anders dan anders
MBB’er Anne Albas zat in de projectgroep bouwkundige inrichting & stralingshygiëne. ‘De opdracht voor onze projectgroep was helder: zorg voor een ruimte die voldoet aan de technische eisen van de fabrikant. Nu zijn we binnen het ZRTI best gewend aan vervangingen, want bestralingstoestellen worden vervangen als dat nodig is. Meestal na zo’n tien jaar. We moderniseren dan ook altijd de ruimte waar het toestel in staat. Maar dit toestel is echt helemaal anders dan alle toestellen die we decennialang hebben vervangen.’ Elmy vult aan: ‘Er waren altijd wel technisch nieuwe snufjes op bestralingstoestellen, maar de uitgangssituatie bleef hetzelfde. Dit toestel benadert de bestralingsbehandeling anders. Waar op andere toestellen je elke dag volgens dezelfde dosisberekening werkt, maak je op dit toestel telkens à la minute de bestralingsbehandeling op maat voor die ene dag.’

Hele vleugel verbouwd
De Opaal is zodoende een zogenaamd ringbased toestel en ziet eruit als een CT-scan. Het is ook kleiner dan het vorige apparaat. Anne: ‘Allerlei losse onderdelen als de camera, lasers en de microfoon zijn nu geïntegreerd. Het toestel is ook heel patiëntvriendelijk, met backlight en minder lawaai. Tegelijkertijd is de Opaal technisch uitdagender en vergt het een ICT-park in een aparte ruimte. Ook stelt het andere eisen aan de put in de vloer en heeft het andere water- en stroomvoorzieningen nodig. Daardoor moest de indeling van de ruimtes helemaal veranderd worden. Onze projectgroep stelde daarom voor om de hele vleugel te verbouwen en opnieuw in te richten, inclusief een grote opslagruimte die niet veel werd gebruikt. We lieten er tekeningen voor maken en kregen er budget voor. Aan mij de taak om de wensen te vertalen naar de architect en de uitvoering.’

Nauwe samenwerking
Dat vroeg om een nauwe samenwerking met de andere projectgroepen. Anne: ‘Kijk bijvoorbeeld naar de nieuwe bestralingshygiëne-eisen, waar een andere groep mee bezig was. Daar moest de bouw op worden afgestemd. Want niet de ruimtes zijn leidend, maar juist alle mogelijkheden van het apparaat.’ Elmy: ‘Daarnaast is er rondom het toestel ook een taakherschikking. Juist omdat we met deze behandelwijze veel sneller moeten schakelen en anticiperen op wat we zien, is het belangrijk dat fysici en artsen in de buurt zijn.’ Anne: ‘Daarom hebben we rondom de bedieningsruimte voor hen werkruimtes ingericht. Alle betrokken disciplines zitten daardoor dichter op het vuur.  Voor patiënten hebben we bovendien een toilet bij de kleedkamers gerealiseerd, dat was ook een grote wens.’

Neuzen in dezelfde richting
Door alle nieuwe aspecten van dit project, was het soms zoeken naar de beste werkwijze. Anne: ‘In elke projectgroep zat een vertegenwoordiger uit de verschillende afdelingen van het ZRTI. Dus binnen de projectgroepen zelf waren er al verschillende zienswijzen. En soms zat er overlap in de taken van de werkgroep. Dus het was af en toe best zoeken wie er nu voor wat verantwoordelijk was.’ Elmy: ‘Dat hebben we steeds heel dynamisch opgelost. Tegelijkertijd weten we ook: je kunt nooit aan alle wensen invulling geven. Juist door de betrokkenheid van iedereen die hier werkt, waren er veel vragen, meningen en wensen. De kunst was om steeds vanuit hetzelfde einddoel samen vooruit te blijven kijken. En dat is gelukt.’

Uitkijken naar de start
Nu is het wachten op de daadwerkelijke ingebruikname. Elmy: ‘Het toestel wordt eerst aan allerlei tests onderworpen. Op 24 april verwelkomen we de eerste patiënt. Vooralsnog gaan we met de Opaal een selecte patiëntgroep bestralen. Zo hebben we nu een mooie mix toestellen waar we goed de toekomst mee in kunnen.’ Ook Anne is nog niet helemaal klaar met haar bouwproject. ‘Er komen nog wat naleveringen én er staat een Ethos-toestel voor de vestiging Roosendaal op de planning. Maar voor nu kijk ik vooral heel enthousiast uit naar het werken met de Opaal!’