Corrie Marijs

Was patiënt bij het ZRTI

Interview

‘Bij het ZRTI keken ze ook naar mij als persoon. Een fijne, meer holistische benadering’

De hele maand januari 2023 stond voor Corrie Marijs in het teken van bestralingen. Ze trof in het ZRTI betrokkenheid, deskundigheid en een bijzonder luisterend oor.

In mei 2022 kreeg Corrie Marijs de diagnose borstkanker. Er werd een behandelplan gemaakt en daar hoorden 20 bestralingen bij. ‘Hoewel die pas na een half jaar zouden plaatsvinden, had ik toch al snel een afspraak bij de radiotherapeut-oncoloog. Zij nam uitgebreid de tijd voor me en legde goed uit wat het betekent om aan het eind van zo’n traject nog die bestralingen te krijgen. Ik kreeg ook een duidelijke brochure mee. Heel fijn, want zo wist ik wat ik kon verwachten. Daardoor kon ik dat deel van de behandeling even naast me neerleggen en me richten op de chemotherapie en operatie.’

Positieve leerpunten
Toen mevrouw Marijs daar doorheen was, zocht het ZRTI weer contact. ‘Ik kreeg nog een gesprek bij dezelfde arts. Daarna legde een radiotherapeutisch laborant via een powerpoint-presentatie precies uit wat er gebeurt tijdens een bestraling. Van de kleedkamer tot aan de technische werking van de behandeling. Ik ging dus goed voorbereid naar de arts die alle stappen zette voor het bestralen. Het inmeten, op de tafel liggen, het tekenen van de lijnen en het oefenen met adem inhouden. Dat lukte me niet, de ongelukkige houding waarin ik lag kostte me veel energie. We oefenden daarom ook een serie waarbij ik niet adem hoefde in te houden. Jammer genoeg hoorde ik pas bij de echte behandeling dat ik mijn adem niet hoefde in te houden, ik had er best veel spanning van gehad. De arts noteerde het meteen, ze vond het echt een leerpunt en zou het bespreken. Heel plezierig dat het zo werd ontvangen.’

Bijzonder totaalplaatje
Plezierig vond mevrouw Marijs ook de andere contacten die ze bij het ZRTI had. ‘Het zijn allemaal mensen die zeer betrokken zijn bij hun werk. Dat begint al bij de receptionisten die je hartelijk en bij naam verwelkomen. Al na twee bezoeken word je gekend. Iedereen is vriendelijk, kundig en duidelijk in wat ze gaan doen. Ik kon mijn vragen altijd kwijt. Heel belangrijk in een toch spannende tijd.’ Mevrouw Marijs is nog niet helemaal klaar met de behandeling. ‘Helaas volgt er nog een nabehandeling van 24 weken met chemopillen. Dat viel wel tegen. Daarna hoop ik natuurlijk dat het klaar is, want het is een pittig traject waar je hoe dan ook doorheen moet. Dat doet veel met je. Gelukkig vond ik bij het ZRTI meer dan alleen een goede behandeling en voorlichting. Het was een totaalplaatje. Vooral bij de dokter vond ik een bijzonder luisterend oor. Ze keek niet alleen maar naar het geval borstkanker en wat het met me deed. Maar juist ook naar mij als persoon en naar de impact van het proces op mijn leven. Een fijne meer holistische benadering. Daar kunnen ze bij andere instellingen nog heel wat van leren.’

Tijd voor de mooie dingen van het leven
Mevrouw Marijs kijkt uit naar het einde van het traject. ‘Het geeft allereerst veel zorgen om kanker te hebben. Maar daarnaast kost het ook veel tijd, vrijheid en energie. Ik steek die straks graag weer in de mooie dingen van het leven. Zoals mijn kleinzoon. Tegelijkertijd klinkt het misschien gek om te zeggen, maar dit alles heeft me ook iets opgeleverd. Natuurlijk had ik vele malen liever geen kanker gekregen. Maar het is niet louter ellende. Al was het alleen omdat ik heb gemerkt hoeveel liefdevolle mensen om me heen staan. Ik heb ook geleerd om hulp te vragen. Ik ben net gepensioneerd, maar heb altijd in de zorg gewerkt. Als sociaalpedagogisch hulpverlener en als leidinggevende in kindcentra. En ik ben vrijwilliger bij hospice Ter Reede. Ik was dus altijd gewend om anderen te helpen. Nu merk ik dat mensen het ook heel fijn vinden om mij te helpen. En dat is goed. Net als dat het goed is om te weten dat de wereld doordraait en dat niet alles van mij afhangt. Dat geeft een nieuw en bijzonder gevoel van rust.’